بررسی آزمایشگاهی مقاومت روانگرایی ماسه بابلسر مسلح با فیبرهای با توزیع تصادفی تحت بارگذاری دوره ای

سازوکار اصلی روانگرایی نهشته های ماسه ای سست در هنگام زلزله، تشکیل فشار آب حفره ای اضافی و کاهش تنش موثر متوسط می باشد. پدیده ی روانگرایی، عنصری از خاک را از حالت جامد به مایع تبدیل می کند که اغلب منجر به تغییر شکل های بزرگ در خاک می شود. طبیعت مخرب این پدیده توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده است و پژوهش های بسیاری را در این زمینه جهت ارزیابی استعداد روانگرایی انجام داده اند. تسلیح خاک با رشته های با توزیع تصادفی می تواند روشی مناسب برای کاهش پتانسیل روانگرایی در سدهای خاکی، سازه های نگهبان، شیب ها، خاک های زیراساس و ... باشد. در مقایسه با روش های مرسوم تسلیح خاک (نوارهای فلزی، ژئوتکستایل، ژئوگرید و ...)، رشته های با توزیع تصادفی دارای مزایایی از جمله، جلوگیری از ایجاد صفحات بالقوه ضعیف به موازات مسلح کننده های جهت دار و حفظ همسانی خاک می باشد. در این پژوهش کارآیی رشته های با توزیع تصادفی در افزایش مقاومت روانگرایی و ضریب برشی نهشته های ماسه ای سست و با تراکم متوسط بررسی شد. 30 آزمایش سه محوری دوره ای کنترل تنش بر روی نمونه های ماسه ای اشباع غیر مسلح و مسلح تحت شرایط تحکیم یافته-زهکشی نشده (cu) انجام گردید. تاثیر پارامترهایی همچون نسبت وزنی رشته، طول رشته، تراکم نسبی و فشار دورگیر بر روی مقاومت روانگرایی نمونه های ماسه ای مطالعه گردید. نتایج نشان دادند که افزودن رشته ها تا حد زیادی مقاومت روانگرایی را افزایش می دهد. با افزایش نسبت وزنی و طول رشته تعداد دوره هایی که منجر به روانگرایی می شود افزایش یافت. همچنین، تاثیر وجود رشته بر رفتار زهکشی نشده ی نمونه های مسلح در تراکم های بالاتر موثرتر است. علاوه بر این، فشار دورگیر اثر قابل توجهی در کاهش استعداد روانگرایی دارد. در ضمن، ضریب برشی نمونه های غیر مسلح و مسلح نیز در این پژوهش بررسی شد و نتایج نشان دادند که با افزایش نسبت وزنی رشته ضریب برشی افزایش می یابد. از این ضریب برشی می توان برای ارزیابی تغییر شکل های ناشی از وقوع روانگرایی استفاده کرد.